Het begin

Vroeger was het gebruikelijk dat een overleden persoon door de buren naar de kerk werd gebracht en ten grave werd gedragen. Dat dit niet altijd even netjes gebeurde moge duidelijk zijn. Zo kon het zelfs voorkomen dat men, op weg naar de kerk, langs de sigarenzaak kwam en één van de dragers er even tussenuit stapte om zijn sigaren of sigaretten te kopen. Ook de kleding was niet altijd op elkaar afgestemd en zo liep er soms een bonte stoet. Men was dus op elkaar aangewezen.

In 1955 werd een voorlopig comité opgericht om te komen tot een vereniging. Uit de notulen van de oprichtingsvergadering blijkt dat er al eerder iets was ondernomen om te komen tot een vereniging maar dat is toen nooit van de grond gekomen. De reden daarvan is ons niet bekend. Op 16 september 1955 werd er vergaderd door het voorlopig comité, ten huize van de Hr. Piet Kok (zuid). Het comité bestond toen uit Piet Kok, Piet de Jong, Piet Buis, Jan Springer, Nol Roosje, Bram Blaauw en Herk van Diepen.

Om de financiering rond te krijgen en niet afhankelijk van de bank te zijn, stelden enkele bestuursleden en parochianen een renteloos bedrag beschikbaar. Men investeerde samen voor een bedrag van ƒ 2.700,-. Er werd berekend dat een uitvaart ƒ 108,- zou gaan kosten. De verwachting was 15 uitvaarten per jaar, 15 x ƒ 108,- = ƒ 1.620,- plus een bedrag van ƒ 344,- aan vaste lasten, zou dit komen op een bedrag ƒ 1.963,- per jaar.  Aan contributie ging men uit van 280 gezinnen (2 personen) is 560 personen. Per gezin 2 kinderen is ook 560. Totaal 1120 personen met een contributie van ƒ 2,- per persoon is ƒ 2.240,-. Kinderen beneden de 16 jaar waren gratis lid. Het resultaat zou  een positief saldo geven van ƒ 2.770,-. Men ging huis aan huis om de mensen te vragen lid te worden. Pastoor Van Zon schreef aan zijn parochianen een stuk in de Sursum Corda.

De oprichtingsvergadering werd gehouden op 2 november 1955 in café Duijn. Tijdens deze vergadering werd gestemd over wie de bestuursleden werden. Het 1^ste bestuur werd gevormd door de heren Piet Kok (voorzitter),  Piet de Jong (secretaris en penningmeester), Bram Blaauw, Jan Springer, Nol Roosje, Herk van Diepen, Piet Buis, Simon de Jong en Piet Mul.

Op 13 januari 1956 werd ten overstaan van het gehele bestuur, dragers en pastoor Van Zon de kostuums voor de dragers door de heer Ben Groot overhandigd en kon de vereniging van start. De dragers mochten na iedere uitvaart een kopje koffie en een sigaar halen bij café Duijn.

Veranderingen

In de loop der jaren is er in de uitvaartbranche veel veranderd. Steeds vaker kiezen mensen voor een crematie in plaats van een begrafenis. Het aan huis de rozenkrans bidden heeft plaats gemaakt voor een avondwake en condoleance in de kerk. Het vervoer is door de jaren heen ook veranderd. Men kan tegenwoordig wel weer kiezen voor een traditionele rouwkoets, een loopkoets, rouwauto, rouwbus, rouwtruck, motor of zelfs een rouwkoe. Natuurlijk kan er ook gebruik gemaakt worden van de ‘baar’ waarbij de nabestaanden de overledene lopend begeleiden. Een enkele keer wordt de rouwkist op de schouders weggedragen. Het dalen van de kist in het graf word door veel nabestaanden tegenwoordig zelf gedaan. Ook in het crematorium kunnen keuzes gemaakt worden. Nabestaanden kunnen er zelfs voor kiezen om de overledene te begeleiden tot in de ovenruimte.

In de loop van de tijd is men mondiger geworden. Uitvaartdiensten worden persoonlijker. Nabestaanden hebben veel inspraak. Internet heeft hier ook toe bijgedragen. Men gaat sneller op internet zoeken wat een uitvaart kost, wat er mogelijk is en wat men zelf kan en mag doen. Mensen zijn ook realistischer geworden. Het is niet meer de buitenkant die bepalend is over hoeveel er van iemand gehouden is, en nog steeds gehouden wordt. Men laat gelukkig steeds meer het verlies -de emotie- een rol spelen.